ارزیابی عملکرد لرزه ای ساختمان های بتن آرمه تقویت شده موجود با روش های مختلف مقاوم سازی

چکیده به منظور بررسی عملکرد ساختمانها در هنگام زلزله باید تحلیل غیر خطی صورت گیرد و تغییرمکان ها، محل تشکیل مفاصل پلاستیک و نحوه توزیع آنها مشخص شود. در روش طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد، سازه برای سطوح مختلف عملکردی مورد انتظار، مرتبط با سطوح مختلف خطر زلزله طراحی می گردد. گام مهم در طراحی لرزه ای بر اساس عملکرد، تخمین پاسخ لرزه ای غیر خطی سازه ها می باشد. برای این منظور دو روش تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی و تحلیل استاتیکی غیرخطی (پوش آور) مورد استفاده قرار می گیرد. با توجه به لرزه خیزی و نیاز روز افزون به طرح مقاوم سازی مبتنی بر سطوح عملکردی در ایران ضرورت انتخاب سیستم های مقاوم لرزه ای با تکیه بر پژوهش مستند علمی به جای قضاوتهای صرفا مهندسی، بیش از پیش احساس می گردد. روشهای مختلفی جهت مقاوم سازی سازه های موجود همچون استفاده از مهاربند، اجرای دیوار برشی، استفاده از روکش تیرها و ستونها (jacketing)، و تقویت اعضای سازه ای با بتنهای پلیمری و الیافی (frp) و...وجود دارد. در این پژوهش سه نوع از این روشها از جمله استفاده از دیوار برشی، مهاربند فلزی و روکش تیر یا ستون برای سه نمونه ساختمان 5، 10 و 15 طبقه مورد بررسی قرار می گیرد. با استفاده از تحلیل های غیر خطی با نرم افزار perform-3d مقایسه سطوح عملکردی با روش های مقاوم سازی صورت پذیرفته که باعث بهبود سطوح عملکردی مختلف در ساختمان های بتن آرمه موجود می گردد. برای دستیابی به این هدف، سطوح عملکرد ساختمان های موجود که بر اساس ویرایش اول استاندارد 2800 درحالت خطی با نرم افزار etabs طراحی شده (و مطمئنا نیاز به بهسازی لرزه ای دارند) با چند روش مختلف مقاوم سازی، با استفاده از نرم افزارهای فوق الذکر مورد بررسی قرار می گیرد. درتحلیل استاتیکی غیرخطی از 2 نوع توزیع بار جانبی شامل بار گذاری یکنواخت و بارگذاری مثلثی وارونه استفاده شده و هم چنین در تحلیل دینامیکی غیر خطی ، شتابنگاشت های 3 زلزله رخ داده در کشورمان شامل زلزله منجیل، بم و طبس مورد استفاده قرار گرفته است و در نهایت نتایج تحلیل ها نشان می دهد که هر سه روش استفاده شده جهت مقاوم سازی سازه های مفروض منجر به بهبود سطوح عملکردی سازه ها و افزایش سختی و مقاومت سازه ها شده و نیز شکل پذیری آنها افزایش می یابد.